Gratis

W dniach przed Bożym Narodzeniem wychwalajmy Pana za darmowość zbawienia, darmowość życia, za wszystko to, co daje nam gratis. Wszystko jest łaską.

To słowa papieża Franciszka ze środowej mszy w kaplicy Domu św. Marty. Kontekst nawiązywał do sytuacji Elżbiety – niepłodnej, uznanej za „straconą” dla macierzyństwa, która jednak doświadczyła, że Bóg działa cuda, że sprawia, iż na pustyni zakwita życie. Całą homilię z serca polecam do rozważań (całość homilii), ale moją uwagę zwróciły jednak szczególnie zacytowane powyżej słowa…

…słuchałam ich w samochodzie, w serwisie Radia Watykańskiego, jadąc, by skompletować resztkę upominków dla najbliższych. Mijałam sznur aut, a chwilę później setki osób w sklepach, tak jak ja głowiących się nad tym, co kupić. Właśnie – kupić. I – nie, nie, nie – nie zamierzam krytykować tradycji  kupowania prezentów. Po prostu patrząc na innych (i na siebie;), na nowo pomyślałam o tym, jak czasem pośród biegania miedzy sklepami, szukania miejsc parkingowych, wydawania pieniędzy, analizowania, który prezent lepszy etc. zapominamy, że istotą zbliżających się świąt jest Ktoś, kto daje wszystko za darmo; Kto daje zupełnie gratis – bez ściemy i bez dopisków małym drukiem – dary, które są bezcenne, na które nigdy byśmy nie zapracowali, nie zarobili i na prawdę nie moglibyśmy ich sami kupić, nawet gdybyśmy rozbili potrójną kumulację w Eurojackpocie… W Boże Narodzenie otrzymujemy największy taki dar – dar Ojca, jakim jest Jego Syn, który jednocześnie przynosi nam – jak przypomina papież – darmowość zbawienia, darmowość życia. W tym sensie obdarowani jesteśmy łaską – Nim samym, i to z rozmachem, hojnością i nadmiarem, jakie są Jego charakterystyczną miarą, miarą tego, w jaki sposób działa. Nie liczy, nie kalkuluje, nie czeka, aby została mu jakaś „reszta” na potem. Daje się CAŁY. Daje Siebie za darmo.

I gdy w najbliższe dni będziemy jeszcze wyruszać do sklepów w wiadomym celu – żeby coś dokupić, dokończyć upominkowe „łowy” etc. – bynajmniej się nie obwiniajmy. Oczywiście, zawsze warto zachować umiar, ale przecież ostatecznie robimy tak, bo prowadzi nas myśl o drugim człowieku, o tym, by upominkiem sprawić mu radość, by go ucieszyć, bo dary, jakie składamy pod choinką są jakimś widzialnym znakiem naszej miłości do innych. Warto może jedynie pamiętać, by szły one w parze z tymi niewidzialnymi, których kupić się nie da… Miłość, czas, uwaga, serdeczność, wysłuchanie, rozmowa… I żeby prowadziła nas pamięć o tym, że przez Boga zostaliśmy obdarowani największymi Podarunkami całkowicie darmo. Niech to nas zachęca, by wcielać w życie Jezusową zachętę: Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie, i Pawłową, że radosnego dawcę miłuje Bóg. I żeby dzielić się z tymi, którzy są potrzebujący – nie tylko materialnie, ale też modlitewnie. Nie tylko z tymi, którzy są blisko, ale też z tymi, którzy daleko (może warto kupić kilka pudełeczek czekoladek mniej i zaoszczędzone choćby 30 zł przesłać na potrzeby misji?).

Pamiętajmy koniec końców o kojących słowach Boga przekazanych przez Izajasza:

O, wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody,
przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy!
Kupujcie i spożywajcie, dalejże, kupujcie bez pieniędzy
i bez płacenia za wino i mleko!
Czemu wydajecie pieniądza na to, co nie jest chlebem?
I waszą pracę – na to, co nie nasyci?
Słuchajcie Mnie, a jeść będziecie przysmaki
i dusza wasza zakosztuje tłustych potraw.
Nakłońcie wasze ucho i przyjdźcie do Mnie,
posłuchajcie Mnie, a dusza wasza żyć będzie.

A na koniec wołajmy, dołączając nasz głos do głosów Ducha i Oblubienicy:

A Duch i Oblubienica mówią:
«Przyjdź!»
A kto słyszy, niech powie:
«Przyjdź!»
I kto odczuwa pragnienie, niech przyjdzie,
kto chce, niech wody życia darmo zaczerpnie…

Ale… żeby nie było, że końcówka taka patetyczna – to na zakończenie moja ulubiona piosenka Tiziano Ferro – o tym, że największe dary nie są materialne 🙂

obraz główny za: inmotionevents.com